Que é a disgrafía?

Seguindo a Fonseca, no artigo de *Bautista Saído (2010, p.4), a disgrafía caracterízase por "a incapacidade para reproducir total ou parcialmente os trazos gráficos sen que existan déficits intelectuais, neurológicos, sensoriais ou afectivos graves en suxeitos cunha estimulación psicopedagógica adecuada".

É dicir, é un trastorno específico da aprendizaxe, que afecta á forma e ao trazado das letras, xa que provoca dificultades para reproducir, de maneira parcial ou total, os trazos. Isto repercute directamente na copia e a expresión escrita.

*Bautista Saído, Inmaculada. (2010). Disgrafía: concepto, etiología e rehabilitación. Revista dixital enfoques educativos, 59, 4-20. 

A que idade pódese detectar?

É importante ter en conta que non poderá detectarse ata que o neno non iniciase o período de aprendizaxe da escritura. Normalmente, a partir dos 6 anos é cando comezan a aparecer os erros característicos da disgrafía na escritura.

Cales son os síntomas que caracterizan a disgrafía?

• Dificultades motoras finas/grosas (non sostén o lapis de maneira adecuada o que dificulta a realización de trazos;cando escribe, mantén a súa boneca, brazo, corpo ou o papel en posicións inadecuadas...).
• Dificultades visoespaciais (afecta o espazo entre letras, organización de palabras nun escrito, escritura sobre liña ou dentro das marxes establecidas...).
• Dificultades para a escritura a man (escribe lentamente e con dificultade, mestura cursivas, letra de imprenta,maiúsculas e minúsculas...).
• Dificultades no uso adecuado de gramática  (deficiente organización das palabras nunha oración e mal uso das regras e principios gramaticales...).
• Dificultades na organización da linguaxe escrita e produción de textos (dificultade para plasmar ideas ou pensamentos nun papel, mala organización dos parágrafos...).

Como se enfoca a intervención desde o Centro?

A pesar de que a atención ao alumnado é sempre individualizada e adaptada ás características e necesidades de cada un deles, podemos sinalar as seguintes liñas xerais de intervención:

• Psicomotricidade fina/Psicomotricidade grosa: A partir da exercitación psicomotora buscamos reeducar  e mellorar a precisión no emprego da man e unha maior adecuación postural corporal.
• Visomotrocidad: A coordinación visomotriz é fundamental para lograr unha escritura satisfactoria, así como unha eficiente fluidez manual. O obxectivo da rehabilitación visomotriz é mellorar os procesos óculomotrices que facilitarán o proceso de escritura.
• Grafomotricidad: A reeducación grafomotora ten por finalidade exercitar o grafismo previo á escritura. Trátase de educar e corrixir a execución dos movementos básicos que interveñen na mesma. Se parte da estimulación dos movementos básicos das letras tendo en conta a fluidez, a presión e o freado.
• Grafoescritura: Mediante o reforzo desta área, pretendemos mellorar a execución de cada unha das letras que interveñen no alfabeto.
• Perfeccionamento da escritura: Mediante o emprego de exercicios específicos, centrarémonos en mellorar a fluidez escritora.