Que é a discalculia?

A discalculia é un trastorno específico da aprendizaxe das Matemáticas que implica dificultades no procesamento dos números, no cálculo aritmético e na resolución de problemas.

Preséntase en nenos e nenas sen dano neurolóxico e cunha intelixencia normal, cunha adecuada escolarización e sen problemas auditivos ou visuais.

Pode aparecer unida a outros trastornos (disgrafía, dislexia e dificultades de atención).

A que idade se pode detectar?

Pode comezar a diagnosticarse entre os 6 e os 8 anos.

Que dificultades implica?

Problemas no procesamento dos números, para aprender a contar ou para recoñecer e escribir algúns números. Exemplo: Confunde o 6 e 9 ou o 3 co 8; incapacidade para asociar o símbolo 4 ao concepto catro; confunde números que soan parecido (sete e seis);  escritura incorrecta dos números, investimentos, ou omisións?

Dificultades no cálculo aritmético: Cálculo moi lento, confusión dos signos: +, -, / e ×, cálculo cos dedos (máis aló dos 8 anos), cústalles recuperar "as que leva", dificultades para contar cara atrás, para situar números en series e para manexar números grandes ...

Dificultade para resolver problemas: As súas dificultades á hora de reter a información matemática impídenlles abstraer correctamente os datos importantes, cústalles identificar que operación ou operacións teñen que realizar...

Dificultades no manexo das unidades de tempo, lonxitude, peso, volume...

Ansiedade ante aquelas tarefas e actividades relacionadas coas Matemáticas.

Desempeño en Matemáticas moi baixo en contraste co doutras materias.

Que non é discalculia?

É importante distinguir o termo discalculia das dificultades de aprendizaxe temporais que poden xurdir no proceso de ensino-aprendizaxe das Matemáticas por factores externos (dificultade da propia disciplina ou do seu ensino). Non garda relación tampouco co nivel intelectual.

A discalculia é unha dificultade específica para procesar os números e nunca desaparece, aínda que si pode reeducarse. Algúns autores considérana unha variación da dislexia.

O non ter unhas boas habilidades en Matemáticas non implica ter unha dificultade na aprendizaxe das mesmas.

Como se enfoca a intervención desde o Centro?

A pesar de que a atención ao alumnado é sempre individualizada e adaptada ás características e necesidades de cada un deles, podemos sinalar as seguintes liñas xerais de intervención:

• Adestramento en autoinstruccións.
• Dotarlle de máis tempo para realizar as tarefas.
• Utilizar material manipulativo e referentes visuais.
• Traballar con follas pautadas para mellorar o aliñamento dos cálculos.
• Permitirlle o uso das táboas de multiplicar.
• Ensinarlle estratexias de resolución de problemas: Comprender o problema, planificar a solución, executar o plan e revisar o resultado.
• Etc.